Feestdagen

Hallo allemaal,

Voor de verandering nog maar eens een verhaal over een roadtrip. Deze keer was het wel bijzonder want het was met vrienden van de universiteit en de feestdagen zaten er in. Daarbij zou ik ook mijn hele ronde afmaken, daar waar mijn trip in Sydney begon zou ik nu Oud en Nieuw in Sydney vieren en dus was ik het cirkeltje rond. Naast Bart en Mark van de universiteit reisde ook Martijn mee, Martijn is een goede vriend van Bart van thuis. Het waren dus allemaal Nederlanders. Mark en Bart hadden hun eigen auto gekocht in Cairns, een 4WD. Daarmee waren ze met zijn tweeën in Cairns aan hun trip begonnen nadat ze allebei 3 maanden hadden gewerkt. Martijn was al 11 maanden in Australië en was dus aan zijn laatste maandje bezig voordat zijn visa zou verlopen.

Zoals ik in mijn laatste verslag heb verteld was ik op een zaterdag ontslagen en zouden Mark en Bart op zondag in mijn hostel aankomen. Ik heb ze zaterdag meteen gevraagd of ze niet toevallig een plekje voor me vrij hadden en dat hadden ze wel. Zondag zou dus mijn laatste dag zijn met mijn nieuwe Brisbane vrienden met wie ik ook kerst zou vieren. Dat kerstvieren hebben we dus maar vervroegd en we zijn zondag gezellig wat gaan drinken met zijn allen. Tegen een uur of 6 belde Mark dat ze in het hostel waren en ze vroegen zich af waar ik was. Dat 'wat drinken' was nog niet afgelopen en laten de jongens nou ook net wel van een biertje houden, ze zijn ons dus gezellig komen vergezellen. Het was een gezellige avond.

Maar maandag was het dan zover, op weg naar Sydney. Daar waar ik dacht dat we misschien met kerst al wel in Sydney zouden zijn, bleek dat dus niet het geval. We gingen gewoon lekker rustig de kust af. De zuidkust onder Brisbane wordt ook wel de Gold coast genoemd met als grootste trekpleister Surfers Paradise. We hadden echter wel een camping nodig en net als bij ons in Nederland zijn er midden in de stad weinig tot geen campings. Het was ook nog eens rondom Kerst, midden in de zomervakantie van de Australiërs. De campings waren dus best vol maar op een kwartiertje rijden was er toch een camping vrij. We hebben daar twee nachten doorgebracht. De eerste avond zijn we naar het casino geweest. Ik had $50 gewonnen, Mark had ook $50 gewonnen en Bart zelfs $200. Martijn was die avond niet mee omdat hij zijn paspoort in Brisbane had laten liggen en dus het casino niet binnen zou komen. De volgende dag was 24 december: Christmas Eve. Dit wordt in Australië echt als feestdag gezien. We zijn overdag naar een waterpark geweest. $60 entree, voor Mark en mij dus bijna gratis ($60-$50), Bart had geld over. En voor Martijn dus wel een beetje duur... Christmas Eve staat ook gelijk aan Christmas dinner. Aangezien het hier zomer is, dachten wij dat een goede barbecue wel op zijn plaats zou zijn. Bart en Martijn hadden, nadat ze Martijn zijn paspoort hadden opgehaald, vlees, salades, bier en wijn gehaald. 1kg vlees per persoon. Met Sophie had ik al een keer fancy plastic wijnglazen gekocht. Het zag er allemaal heerlijk uit, het was ook net zo lekker alleen een beetje veel en dus hadden we eerste kerstdag nog een keer barbecue. Die barbecue vond alleen wel plaats op een andere plek: Byron Bay. Het klinkt voor velen misschien best bekend maar het is echt een klein plaatsje met 100000 surfers. We kwamen hier best vroeg aan en waar je van Cairns tot Brisbane nauwelijks in de zee mag/kunt zwemmen uit gevaar voor haaien, krokodillen en kwallen, mag dat hier in Byron Bay wel En iedereen maakt daar goed gebruik van. Het was enorm druk op het strand, het was Eerste Kerstdag en het weer was super goed. We hebben lekker de hele dag op het strand gelegen en waren allemaal lekker verbrand aan het eind van de dag. Tweede Kerstdag ofwel Boxing Day. Is niet meer echt een feestdag, alle winkels zijn weer open. Mark en Bart gingen surfen en Martijn en ik gingen lekker cultuur snuiven door een mooie wandeling te maken. Tweede Kerstavond zijn we (traditioneel) op stap geweest. En zo zaten de kerstdagen er al weer op.

Bart en Mark hadden al een hostel in Sydney geboekt. Dat moet normaal gesproken ook ruim van te voren aangezien alle hostels dan volgeboekt zijn. Ze hadden een 2 persoonskamer geboekt vanaf de 28e tot 2 januari. De dag na kerst was het echter de 27e en dus was er een nachtje over. Deze hebben we doorgebracht in Coffs Harbour. Wat leuk was is dat de camping waar we op kampeerden Nederlandse dingen had. Zo was er een winkeltje met Nederlandse souveniers als klompjes en molens, waren er Nederlandse producten zoals pofferjes mix, Katja snoep en Nederlandse curry en mayo en ook hadden ze een Nederlandse snackbar. Die snackbar hebbben we getest, we hebben dus een lekker frikandelletje en/of kroketje gehad. De jongens houden van vissen, ik niet. De jongens hadden een vishengel, ik niet. Maar de jongens vonden het saai dat ik niet mee zou kunnen doen en dus had ik 's middags een verlaat kerstcadeau gekregen van Mark: een eigen vishengel. De totale vangst was: 2 kleine visjes en een rog. Er waren van die kleine ventjes en die zeiden dat de rog een kleine haai was. Eerst geloofden we het, maar gelukkig hadden we onze afgestudeerde mariene bioloog (Bart) mee, die na even googlen wel wist dat het een shovel nose ray (schoffel neus rog) toepasselijke naam; zie foto.

De 28e was het dus tijd om de reis naar Sydney te volbrengen. Martijn had ook geen hostel geboekt, hij had echter geregeld dat hij bij een vriend zou kunnen slapen. Het lag echter een klein beetje uit het centrum dus zou hij de laatste nachten bij ons doorbrengen. Ons is hier: de kamer van Bart en Mark. Ze hadden het geboekt als 2-persoonskamer, het bleek echter een kamer te zijn met een stapelbed waarvan het onderste bed een 2-persoonsbed was. Dat kwam dus prachtig uit, ik kon er gewoon bij in. Normaal gesproken zou je dat keurig bij de receptie melden maar de hostelprijzen rondom Kerst en Oud en Nieuw liggen een beetje hoger dan normaal. Het kostte de jongens $110 per nacht. Ik kon dus beter hun gewoon geld geven. De auto, kon volgens de recepionist, vrij geparkeerd worden in de omliggende straten. Dat zou ik doen, file parkeren. Dat is iets waar ik thuis gewoon een blokje voor om rij zodat hij gewoon geparkeerd kan worden. Maar dat kon hier even niet. Na 2/3 keer steken en wat aanwijzingen van Martijn stond de auto KEURIG in een vakje, vlak naast de stoep. Ik was zo trots als een pauw. Twee dagen later wilde ik wat uit de auto halen en toen lag daar een bon op. De auto stond verkeerd om geparkeerd. Ik had van die hele regel nog nooit gehoord maar meneer de agent vond het nodig om mij/ons daar een bon van $169 voor te geven. Beetje sneu geld. We hebben de auto verzet naar een ander plekje waar hij wel mocht staan, behalve op donderdagen tussen 5-11am (in de ochtend). We dachten dan al weg te zijn en hebben daar dus geen rekening mee gehouden, totdat we donderdagochtend 2 januari bij de auto kwamen en er een bonnetje lag met een boete van $101. Dat gratis parkeren was uiteindelijk dus toch iets minder gratis dat verwacht.

Terug naar Sydney zelf. Ik was natuurlijk al in Sydney geweest, Bart nog nooit en Mark in een ver verleden. Ons hostel was in de suburb Bondi (bekend strand). Vandaar moet je met de bus etc naar het centrum. Bart en Mark gingen daar heen en ondertussen had ik met Harry overlegd om een dagje naar Bondi Beach te gaan. Dat was erg gezellig, hij kwam samen met een jongen die ook op Fraser Island was. Ook voor die avond had ik met een meisje afgesproken die ik in Alice Springs had leren kennen. Altijd gezellig met oude bekenden. Bart en Mark hadden wat culturele dingen gedaan en hadden alvast een entreebewijs voor aquarium gekocht voor de dag erna. Ik besloot in ieder geval mee te gaan de stad in, ik heb het rondje stad nog maar eens gedaan: Chinatown, Harbour bridge, Opera House, Botanic Garden, post opgehaald (Jantinus en Herma, ik heb jullie kaartje nu ook hardcopy :) ). De rij voor het aquarium bleek te lang, dus zijn de boys daar niet meer geweest, wel zijn ze naar The Hobbit geweest. Daarna hebben we met zijn drieën wat gedronken voordat Sophie ons kwam vergezellen. We zijn met zijn vieren gezellig op stap geweest en het was een toffe op een na laatste dag van het jaar.

Voor de laatste dag van het jaar, New Years Eve (NYE) waren we allemaal een beetje gespannen. Uiteindelijk draait het natuurlijk allemaal om het vuurwerk dat je vanaf een goede plek wilt zien. Na wat zoeken op internet hadden we een park gevonden waar het was toegestaan om je eigen alcohol mee te brengen. Toen we daar tegen 6uur aankwamen bleek de brug best ver weg en was er geen bottleshop in de buurt. We namen een bus terug naar het centrum en hadden het plan om wat te eten en daarna terug te gaan naar dat park. But plans are there to be changed, dus bleven we maar gewoon in de stad. We hadden een leuke bar waar Martijn en een vriend van hem erbij kwamen en zo waren we met zijn vijven. Om half 12 zochten we een plaatsje langs de rivier en het was druk maar minder druk dan ik had verwacht. Het uitzicht was dan ook echt top. We hebben al het vuurwerk goed kunnen zien. Het duurde echter iets korter dan verwacht maar het was een super gave ervaring. Daarna zijn we de kroeg nog even in geweest om vervolgens na een uur te hebben gewacht op een taxi, met de bus-trein-bus terug naar het hostel te keren. Daar waar Martijn de andere nachten bij zijn vriend had geslapen kwam hij deze nacht ook bij ons. Dus lagen we daar met zijn drieën opeen geplakt in een 2-persoons bed. De volgende ochtend begon dan ook al weer om 10uur. Ik had een berichtje van Kim; ik heb je gebeld. Ik had geen gemiste oproep maar ik dacht dat het wel leuk zou zijn om gewoon even terug te bellen. Dat was een goede set, het was namelijk pas half 2 en half Nieuweroord was uitgelopen naar het dorpshuis. Het was een erg lollig telefoon gesprek met mensen die (met een borreltje op) het niet konden laten te melden dat ze me misten en dat ze zo veel van me houden en dat ze het fijn vonden dat ik weer bijna thuis zou komen. Verder hebben we 1 januari de traditionele Nieuwjaarsduik om 14:00uur gedaan. Op Bondi Beach. Maar in plaats van het water in en weer uit rennen, renden we er wel in om daar vervolgens een uurtje in de golfen te spelen.

2 Januari was de dag (van de tweede boete) maar ook de dag dat we (Mark en Bart) moesten uitchecken in het hostel. Aangezien ze hun entreebewijs van het aquarium nog niet hadden gebruikt deden ze dat eerst. Martijn en ik zijn intussentijd lekker naar het strand geweest en ook dat vriendinnetje uit Alice Springs kwam er gezellig bij. Met dat we op het strand lagen, kreeg ik telefoon van China Airlines met de mededeling dat er een vlucht beschikbaar was voor 3 januari en met de vraag of ik daar gebruik van wilde maken aangezien ik nog op de wachtlijst stond. Ik was heel even in twijfel maar het was 2 januari en ik bevond me in Sydney en dan zou ik dus binnen een dag naar Brisbane moeten gaan. Dat leek me niet wat en bleef dus nog een uurtje op het strand.

Om twee uur waren Bart en Mark weer terug en vertrokken we uit het mooie Bondi. Ik heb nog niet gezegd waar heen he, expres want we bedachten het zelf ook een beetje op het laatse moment. Martijn zou 6 januari, na een jaar, terugvliegen naar Nederland. We hadden dus maar een paar dagen. Toen kwam het plan in ons op om naar Canberra te gaan. En nu komt het stukje theorie dat ik elke keer even toevoeg: Canberra is, wat veel mensen niet weten, de hoofdstad van Australië. De twee grootste, meest bekende steden van Australië zijn Sydney en Melbourne. Het zou logisch zijn als een van deze steden dan ook de hoofdstad zou zijn. Maar beide steden gunden het de andere stad niet om hoofdstad te zijn tenkoste van zichzelf. Dus werd er besloten om een nieuwe hoofdstad te bouwen: Canberra. Deze stad ligt precies tussen Melbourne en Sydney in. Melbourne en Sydney liggen respectievelijk in de staten Victoria en New South Wales. Beide staten gunden ook elkaar de hoofdstad niet en dus werd er voor Canberra ook een nieuwe staat opgericht: ACT, Australian Capital Territory. En dat was dus waar wij naar toe zouden gaan.

De meeste backpackers slaan Canberra over omdat het bekend staat als 'saai'. Dat is deels waar. Daar waar Sydney en Melbourne echte wereldsteden zijn is Canberra dat niet. In Canberra heb ik zelfs geen wolkenkrabber gezien. Maar dat wil niet zeggen dat Canberra niks aan is. We stonden op een camping in een National Park op een half uurtje rijden van het centrum. De omgeving is echt super mooi. Het was een beetje droog maar dat geeft mooie goudgele uitzichten. 3 Januari zijn we naar het enige echte hoogtepunt van Canberra geweest: War memorial. Een enorm museum over alle oorlogen die Australië heeft gevoerd. Het eerste uur vond ik het best leuk, het tweede uur iets minder en het derde uur vond ik het leuk dat de jongens het leuk vonden maar dat was het dan. Bart en Martijn hielden nog steeds van vissen, Mark had het ook wel bijna gezien dus nadat we vier januari een uurtje samen hebben gevist ,hebben Mark en ik Bart en Martijn achter gelaten en zijn we weer naar de stad gereden. We dachten dat de botanic gardens wel leuk zouden zijn en toen we daar aankwamen bleek daar gewoon een concert te zijn. Hardstikke leuk, The Fuelers hebben ons goed vermaakt. Toen we Bart en Martijn weer oppikten begon het al wat te schemeren. De jongens hadden biergedronken dus ik reed en net zoals in de outback komt het wildlife dan ook hier ten leven. De ene kangoeroe was nog niet uit beeld of de volgende stond er al weer. Anders dan in de outback toen ik de kangoeroe aanreed, hupte de kangoeroe nu ons aan. Wat wil zeggen dat hij vol tegen de zijkant van de auto aanknalde. En dat was dan al weer het Canberra avontuur.

5 januari vertrokken we daar en reisden weer terug in de richting van Sydney omdat Martijn 6 januari vandaar zou vliegen. We hadden een nationaal park opgezocht waarvan we dachten daar wel te kunnen kamperen. De campings waren echter allemaal vol en dus hebben we de nacht doorgebracht in een ietwat dure maar luxe cabin met heerlijke bedden, goede douche, elektriciteit, koelkast, broodrooster etc. Na een heerlijke stranddag hebben we Martijn keurig op het vliegveld afgezet en zijn zelf doorgereden naar de Blue Mountains. Daar woont de opa van de vriend (Kevin) van Martijn waar hij de laatste dagen in december ook is geweest (lastig te volgen, gauw weer vergeten dus) maar daar konden wij wel in de tuin kamperen.

Tegen half 7 kwamen we bij opa aan. Na een kort praatje zijn we ons gereed gaan maken. De auto kon niet achter het huis, voor het huis in de auto slapen leek ons ook niet echt wat maar Bart mocht zijn luchtbed van opa binnen in de woonkamer neerleggen. Mark en ik zouden gewoon lekker in ons tentje (met kapotte rits) in de tuin gaan liggen. Na het eten wilde ik mijn douchespullen bij de tent vandaan halen en toen kwam ik erachter dat het luchtbed lek was. Oplossing: ik bij Bart binnen in de woonkamer en Mark bij Kevin in zijn schuurtje. Prachtige oplossing en ook zeer welkom zo bleek de volgende morgen. Het had namelijk flink geregend 's nachts. Alles wat wat buiten lag was dus nat, beetje jammer want mijn backpack lag ook buiten, met de regenhoes voor de tas wel uit het hoesje maar niet om de tas. En dus had ik nogal wat spullen die nat waren. Opa had ons verteld dat hij vrij fit was en dat hij wel een stuk met ons wilde wandelen. We zouden om 8uur weg zodat we voor de hitte aan waren. Het weer was sinds de nacht echter nog niet opgeknapt en er heerste dus nog steeds een luchtvochtigheid van 100%, kortom: niet zo lekker om in te wandelen. Tegen half 11 begon het wat op te knappen en zijn we toch nog maar voor een wandeling vertrokken. Ik was met Femke aan het begin van mijn Australië reis ook al in de Blue Mountains geweest maar ik heb tijdens deze wandeling niks gezien van wat ik toen heb gezien. Opa had dus een goede route voor ons uitgezocht. Opa liep zelf het merendeel vooraan en was echt top fit. Bart zou de volgende dag ook naar huis gaan en omdat het zijn laatste avond was mocht hij kiezen wat hij wilde eten. Hij koos voor risotto, we hadden opa en Kevin ook uitgenodigd voor het eten en iedereen vond het heerlijk.

De volgende ochtend (het regende weer, wat nou Australië heeft altijd mooi weer =S), moesten we vroeg op omdat Bart voor 12 uur op het vliegveld moest zijn. We wilden eigenijk nog een laatste kopje koffie met hem drinken op het vliegveld, zijn incheck-rij was alleen een beetje langer dan gehoopt. Na even te hebben gewacht, bleek de rij ook niet echt flot te gaan en zijn Mark en ik er maar vandoor gegaan. Toen waren we dus nog maar met ons tweeën. Wat onze plannen zijn? Voor 19 januari in Brisbane omdat ik dan Australië zal/moet verlaten. Het liefst een dag eerder om mijn chocoladeletter van mama en papa en een kaartje van (ik gok) Lennard en Amanda uit een hostel op te halen die een meisje voor mij bewaart. Verder zijn de plannen net als anders, lekker chil de dag doorkomen, flink genieten, lekker eten en de dag afsluiten met een wijntje. Heel anders en veel spannender zal het niet worden maar dit lijkt me zeker geen straf. Al hopen we wel dat de regen na deze twee dagen weer zal afnemen.

Toedeljedokiess!