Autoreis
Blijf op de hoogte en volg Alieke Vos
11 September 2013 | Australië, Melbourne
Hallo allemaal,
Laat ik maar weer beginnen met waar het de vorige keer is geëindigd: het huren van een auto. Dat was zoals gezegd gelukt. Het was niet zomaar een auto, een dikke vette Ford Falcon, een station wagen en wel met een complete camping uitrusting. Dus inclusief tent, 2 stoelen, een tafel, een brandertje, 2 ontbijtborden, 2 avondeetborden, 2 keer bestek. Het huren van een auto kost, net als in Nederland, gewoon geld. Arme studenten die we zijn, hadden we dan wel bedacht dat we dan niet ook nog eens in hostels wilden slapen omdat het anders een beetje duur zou worden. Omdat het hier nog steeds winter is, koelt het 's avonds en 's nachts vrij hard af en is het gewoon echt koud. Slapen in de tent leek ons dus geen goede oplossing.
De auto hebben we gehuurd bij een organisatie die goed bekend is met Nederlandse backpackers. De auto konden we gewoon bij hun kantoor afhalen. Toen we de sleutel om half 5 hadden, hebben we gauw onze spullen overgepakt (we sjouwden daar namelijk de hele dag al mee) en reden gelijk weg. Wat wel leuk is, is dat er in Australië aan de linkerkant van de straat wordt gereden. We zijn meteen links afgeslagen en toen... wisten we het niet meer... Femke had haar rijbewijs niet mee en dus reed ik, maar zo'n dikke station wagen ben ik, met mijn Suzuki Swift, ook niet echt gewend en links rijden doe ik verder ook niet echt vaak. Het eerste uur ging dan ook niet echt soepeltjes. Sydney is een grote drukke stad en we konden de highway niet echt vinden. Bij het zoeken naar de highway belandden we op een eenrichtingsweggetje waar aan beide kanten van de weg auto´s geparkeerd stonden. En toen gebeurde het: spiegeltje tegen spiegeltje. Femke ging gauw de auto uit, spiegels recht en hup wij snel verder. Even later voor een stoplicht weer een incident wat me normaal toch niet zo vaak overkomt. Ze hebben in Sydney, en later blijkt in heel Australië, 4 stoplichten daar waar wij er maar 1 hebben. Ik stond te wachten voor rood licht, en ik wilde rechtsaf. Toen ging een stoplicht op groen, dus ik rijden maar allemaal andere auto's gingen ook en ik kon er niet langs. Bleek dat ik naar het verkeerde licht zat te kijken, stonden we daar midden op het kruispunt...
Het was dus even wennen en daarbij wisten we de weg niet. Nadat we een uurtje hebben rondgereden, ging het rijden op zich al beter en kwamen we pardoes een bord tegen met Wollongong (of zo iets). Dat was de plaatsnaam die we moesten aanhouden. Ondertussen was het al donker en hebben we dus gauw een slaapplaats gezocht. Low budget als we wilden werd dit een normale parkeerplaats in Shellharbour met tuintafel en een prachtig uitzicht op de zee. We namen een glas wijn en zijn vervolgens maar gaan slapen (op de platgelegde achterbank in de auto). Rond een uur of 10 zijn we al naar bed gegaan omdat we graag vroeg wilden vertrekken. Dit was echter mislukt. Het was enorm koud en hebben de halve nacht wakker gelegen, mede ook omdat het niet echt comfortabel lag op die platgelegde achterbanken. Later werd het iets warmer en hebben we nog heerlijk geslapen: tot half 11. Hiermee was het vroege wegrijden mislukt. Een voordeel van deze plek was wel dat we ook naast een toilet en douchegebouw bleken te staan en we ons dus lekker konden opfrissen.
Toen we eenmaal weer reden wisten we wel weer waarom we dit ook alweer deden want het rijden was echt top. Het ene moment reden we langs de zee, het volgende moment midden in een donker bos om vervolgens weer kilometers ver te kunnen kijken over of dorre of mooie groene weiden. Het landschap is dus echt heel divers en bijzonder.
De tweede en derde nacht leken een beetje op de eerste. Wederom aan het water, met een tuintafel en een toilethokje (deze keren echter zonder douche). We hadden in de supermarkt aardappelen, schnitzels en een zak gemengde groente gekocht. En dat hebben we heerlijk klaar gemaakt op ons brandertje.
Na twee nachten in de auto te hebben geslapen, zonder te hebben gedoucht, vonden we dat we wel een camping verdiend hadden. Een huisje was echter weer wat te duur, dus werd het toch weer slapen in de auto, maar dit keer na een heerlijke douche.
5e nacht. Overdag zijn we naar een nationaal park geweest en daarin gelopen. Het park was echter niet echt op bezoekers gericht, er stonden geen paddenstoelen die ons de weg konden wijzen en dus hebben we bijna anderhalf uur gewandeld in plaats van een half uurtje zoals we hadden gewild. Dit was niet helemaal voor niks, want we hebben wel een zwart varken/zwijn gezien. Toen we zochten naar een slaapplek konden we niet echt wat geschikts vinden. We reden zomaar een padje op en toen ze stonden ze daar ineens: 2 kangoeroe. Wij helemaal gek en als een razende die auto om foto's te maken. Ze stonden wel wat ver weg, dus het werden matige foto's en toen we dichterbij probeerden te komen maakten ze zich gauw uit de poten (in plaats van uit de voeten, hehe leuke grap he?). We gingen weer terug de grote weg op. Maar tijdens de verdere zoektocht naar een geschikte slaapplaats kwamen we nogmaals langs datzelfde pad en daar zou een camping aan moeten liggen, dus wij nog een keer dat pad op, deze keer iets verder. En toen bleek heel de familie kangoeroe daar te staan. Dat was echt tof, er waren er sowieso meer dan 20. Sommigen stonden keurig rechtop en sommigen sprongen wat dom rond. Was echt leuk om een poos naar te kijken. De camping die we hier probeerden te vinden was toch niet wat we zochten waardoor we alsnog het pad weer af moesten.
300 meter verder aan de zelfde straat zat nog een camping, we wilden eigenlijk niet betalen voor een overnachting, en dat hoefde ook niet. Naast de camping was namelijk een parkeerplaats die was voorzien van een openbaar toilet en overdekte, beschutte picknicktafels, wilde konijntjes, veel meeuwen en een prachtig uitzicht op de zee. We hebben heerlijk gegeten en gekaart op de beschutte picknick tafels maar toen we de auto in gingen om te slapen merkten we dat het enorm was afgekoeld. We dachten slim te zijn door gewoon even lekker de auto aan te zetten en zo in ieder geval in de warmte te gaan slapen. We hadden gepland om de volgende dag naar Philip Island te gaan en dus wilden we vroeg weg.
We hebben die nacht heerlijk geslapen en na een goed ontbijt wilden we vertrekken. Maar we hadden 1 klein probleempje: de auto startte niet. We dachten al dat het de accu was, we hebben het gecheckt bij een voorbijganger en ja hoor, flat battery. Ons tweede kleine probleempje was dat het op zaterdag was en dat de organisatie bij wie we de auto hadden gehuurd dan zijn gesloten. We moesten dus de Australische ANWB bellen. Met onze telefoons ging dat niet echt vlotjes, dus hebben we gebruik gemaakt van de faciliteiten van de camping naast ons, en mochten we de telefoon van de receptioniste even gebruiken. Na anderhalf uur was die beste man er, en 3 minuten later was hij weer weg en konden wij ook de weg op.
Verder is de dag echt top geweest, Philip Island is per brug te bereiken en het 'eiland' heeft alles. We zijn begonnen in een koala park, en hebben daar koala's, walibi's (kleine kangoeroes) en heeeeel veel mooie soorten vogels gezien. Daarna een ronde in een ander park gelopen, daar hebben we op de koala's na dezelfde dieren gezien. Vervolgens een zwanenmeer met zwarte zwanen. Daarna door naar The Nobbies, waar zeehonden zouden zijn. Het enige wat wij daar gezien hebben zijn 1000000 meeuwen. (Jammer, maar voor de zeehonden gaan we nog wel een keer naar Ameland). De afsluiting was het aller tofste, de pinguïnparade. Dat is elke dag rond zonsondergang. Het gaat om de little pinguïn, en die wil eieren leggen. Dat moet op het vaste land, terwijl ze normaal alleen in de zee verblijven. Als de pinguïns overdag aan land zouden gaan, dan zouden er allemaal dieren zijn die hun zouden opeten. Als ze 's nachts aan land zouden gaan, dan zien ze niks. En dus moet het rond zonsondergang. De pinguïns spoelen dan in groepen aan, de grootte van de groep varieert van 10-100 en daarmee lopen ze over het strand de duinen in waar ze zich nestelen en dus hun eieren neerleggen. Dit was echt heel bijzonder en super grappig, hun naam: 'little pinguïn', geeft al aan dat ze niet groot zijn, maar ze zijn dus even groot als een zeemeeuw. En ze lopen ook echt als pinguïns, het is dus heel grappig om die in van die groepen over het strand te zien gaan.
Voor de volgende dag hadden we de welbekende Great Ocean Road gepland. Om 's ochtends niet te ver te hoeven rijden voordat we konden beginnen, hebben we vanaf Philip Island eerst nog anderhalf uur gereden en hebben we geslapen op een uitgestorven parkeerplaats (zonder uitzicht op zee) naast de sportvelden van Geelong (de Geelong cats, een enorm stadion). 'S ochtends vanaf 7u uur stroomde het echter vol met bezoekers. De meisjes hadden blijkbaar een toernooi want er waren erg veel meisjes teams. En dus was dat een beetje vreemd uit de auto stappen.
The Great Ocean Road was echter wel echt gaaf. De totale lengte is vrij lang, zo'n 200km. Waarvan het grootste deel pal naast de zee (oceaan). Op momenten dat we niet naast de zee reden, reden we echt door een dichtbegroeid bos. Het was echt heel tof. Het weer was goed, dus ook de foto's zijn goed gelukt (zie foto's). We hadden al weer twee dagen niet gedoucht, en trakteerden ons zelf weer op een campingbezoekje. Deze camping had zelfs een televisie ruimte, 's avonds konden we dus lekker met een bakje chips en een glaasje wijn op de bank tv kijken.
Voor onze 8e en tevens laatste nacht in de auto wilden we nog een keer vol genieten van 'onze auto' die toch een beetje als thuis was gaan voelen. We stonden in Altona, een plaatsje vlak bij Melbourne zodat we de volgende dag niet meer zover hoefden te rijden. Het zoeken van een geschikte parkeerplaats was vrij lastig. Maar we waren vroeg, dus we hadden alle tijd. Tegen een uur of 4 vonden we een mooie plaats, lekker aan zee, een boulevard, een muurtje waarop je kon zitten met uitzicht op zee en een heerlijk zonnetje. Ideaal, want 's middags waren we door een soort van hemel gereden, een drive in alcoholshop. Dat leek op de Mc Drive maar dan met alcohol. Best grappig, maar de prijzen waren er ook weer naar, dus hadden we beide een klein flesje (soort Bacardi Breezer). Dat flesje konden we nu mooi in het zonnetje opdrinken. Daarna wilden we pasta gaan maken op ons eigen brandertje. Alle dagen heeft hij het super gedaan, alleen de dag na Philip Island hebben we een pizza gehaald en verder hebben we steeds zelf gekookt. En ook nu ging het weer vrij vlotjes, het gehakt was gaar, paprika er door en ook de saus was warm. Alleen de pasta moest nog gekookt worden. Ondertussen had de zon plaats gemaakt voor wolken en wind, en was het gasflesje in ons brandertje aan het eind van zijn Latijn. Dus heel sneu maar deze laatste dag moesten we een nieuw gasflesje kopen. Bij de gewone supermarkt hadden ze het niet. Dus wij moesten voor dat gasflesje kilometers rijden, en dat ene gasflesje werden er 4, want ze verkochten ze alleen per 4. Beetje jammer dus. Maar we hebben toch ook de laatste keer nog heerlijk gegeten.
Het inleveren van de auto moest op een speciale plek in Melbourne. Een echte goede plattegrond hadden we niet, dus dachten we handig te zijn door in de bibliotheek even een afdruk van googlemaps te maken. Is gelukt en het heeft super geholpen. Maar dat even googlen zat er niet in, want voor je gebruik mocht maken van een computer moest je lid worden van de bibliotheek. Dus heel tof, ik ben lid van de bibliotheek in Altona =)
Voor degenen die zich afvragen met wie ik ook al weer reis. Femke, 21 jaar, net afgestudeerd, ze trekt 6 weken door Australië en heeft bij thuiskomst uitzicht op een vaste baan. Zo met zijn tweeën is het echt leuk. We kunnen het goed met elkaar vinden en hebben echt wel veel lol. Het is een goede keus om dit zo te doen. Met het inleveren van de auto kwam meteen een beetje een eind aan het samen reizen van Femke en mij. Het inleveren hebben we gedaan op 10 september, en 11 september vloog ik vanuit Melbourne naar Adelaide om daar een 10-daagse toer te gaan deelnemen die mij tot Alice Springs zal brengen. Femke vliegt 12 september naar Alice Springs, ze is echter al weg als ik daar aan kom. Dus dat is wel jammer.
Voor iedereen die nu denkt dat ik alleen maar vakantie vier: in Alice Springs ga ik opzoek naar werk so: don't be afraid!
Bye bye!
Liefs Alieke
Laat ik maar weer beginnen met waar het de vorige keer is geëindigd: het huren van een auto. Dat was zoals gezegd gelukt. Het was niet zomaar een auto, een dikke vette Ford Falcon, een station wagen en wel met een complete camping uitrusting. Dus inclusief tent, 2 stoelen, een tafel, een brandertje, 2 ontbijtborden, 2 avondeetborden, 2 keer bestek. Het huren van een auto kost, net als in Nederland, gewoon geld. Arme studenten die we zijn, hadden we dan wel bedacht dat we dan niet ook nog eens in hostels wilden slapen omdat het anders een beetje duur zou worden. Omdat het hier nog steeds winter is, koelt het 's avonds en 's nachts vrij hard af en is het gewoon echt koud. Slapen in de tent leek ons dus geen goede oplossing.
De auto hebben we gehuurd bij een organisatie die goed bekend is met Nederlandse backpackers. De auto konden we gewoon bij hun kantoor afhalen. Toen we de sleutel om half 5 hadden, hebben we gauw onze spullen overgepakt (we sjouwden daar namelijk de hele dag al mee) en reden gelijk weg. Wat wel leuk is, is dat er in Australië aan de linkerkant van de straat wordt gereden. We zijn meteen links afgeslagen en toen... wisten we het niet meer... Femke had haar rijbewijs niet mee en dus reed ik, maar zo'n dikke station wagen ben ik, met mijn Suzuki Swift, ook niet echt gewend en links rijden doe ik verder ook niet echt vaak. Het eerste uur ging dan ook niet echt soepeltjes. Sydney is een grote drukke stad en we konden de highway niet echt vinden. Bij het zoeken naar de highway belandden we op een eenrichtingsweggetje waar aan beide kanten van de weg auto´s geparkeerd stonden. En toen gebeurde het: spiegeltje tegen spiegeltje. Femke ging gauw de auto uit, spiegels recht en hup wij snel verder. Even later voor een stoplicht weer een incident wat me normaal toch niet zo vaak overkomt. Ze hebben in Sydney, en later blijkt in heel Australië, 4 stoplichten daar waar wij er maar 1 hebben. Ik stond te wachten voor rood licht, en ik wilde rechtsaf. Toen ging een stoplicht op groen, dus ik rijden maar allemaal andere auto's gingen ook en ik kon er niet langs. Bleek dat ik naar het verkeerde licht zat te kijken, stonden we daar midden op het kruispunt...
Het was dus even wennen en daarbij wisten we de weg niet. Nadat we een uurtje hebben rondgereden, ging het rijden op zich al beter en kwamen we pardoes een bord tegen met Wollongong (of zo iets). Dat was de plaatsnaam die we moesten aanhouden. Ondertussen was het al donker en hebben we dus gauw een slaapplaats gezocht. Low budget als we wilden werd dit een normale parkeerplaats in Shellharbour met tuintafel en een prachtig uitzicht op de zee. We namen een glas wijn en zijn vervolgens maar gaan slapen (op de platgelegde achterbank in de auto). Rond een uur of 10 zijn we al naar bed gegaan omdat we graag vroeg wilden vertrekken. Dit was echter mislukt. Het was enorm koud en hebben de halve nacht wakker gelegen, mede ook omdat het niet echt comfortabel lag op die platgelegde achterbanken. Later werd het iets warmer en hebben we nog heerlijk geslapen: tot half 11. Hiermee was het vroege wegrijden mislukt. Een voordeel van deze plek was wel dat we ook naast een toilet en douchegebouw bleken te staan en we ons dus lekker konden opfrissen.
Toen we eenmaal weer reden wisten we wel weer waarom we dit ook alweer deden want het rijden was echt top. Het ene moment reden we langs de zee, het volgende moment midden in een donker bos om vervolgens weer kilometers ver te kunnen kijken over of dorre of mooie groene weiden. Het landschap is dus echt heel divers en bijzonder.
De tweede en derde nacht leken een beetje op de eerste. Wederom aan het water, met een tuintafel en een toilethokje (deze keren echter zonder douche). We hadden in de supermarkt aardappelen, schnitzels en een zak gemengde groente gekocht. En dat hebben we heerlijk klaar gemaakt op ons brandertje.
Na twee nachten in de auto te hebben geslapen, zonder te hebben gedoucht, vonden we dat we wel een camping verdiend hadden. Een huisje was echter weer wat te duur, dus werd het toch weer slapen in de auto, maar dit keer na een heerlijke douche.
5e nacht. Overdag zijn we naar een nationaal park geweest en daarin gelopen. Het park was echter niet echt op bezoekers gericht, er stonden geen paddenstoelen die ons de weg konden wijzen en dus hebben we bijna anderhalf uur gewandeld in plaats van een half uurtje zoals we hadden gewild. Dit was niet helemaal voor niks, want we hebben wel een zwart varken/zwijn gezien. Toen we zochten naar een slaapplek konden we niet echt wat geschikts vinden. We reden zomaar een padje op en toen ze stonden ze daar ineens: 2 kangoeroe. Wij helemaal gek en als een razende die auto om foto's te maken. Ze stonden wel wat ver weg, dus het werden matige foto's en toen we dichterbij probeerden te komen maakten ze zich gauw uit de poten (in plaats van uit de voeten, hehe leuke grap he?). We gingen weer terug de grote weg op. Maar tijdens de verdere zoektocht naar een geschikte slaapplaats kwamen we nogmaals langs datzelfde pad en daar zou een camping aan moeten liggen, dus wij nog een keer dat pad op, deze keer iets verder. En toen bleek heel de familie kangoeroe daar te staan. Dat was echt tof, er waren er sowieso meer dan 20. Sommigen stonden keurig rechtop en sommigen sprongen wat dom rond. Was echt leuk om een poos naar te kijken. De camping die we hier probeerden te vinden was toch niet wat we zochten waardoor we alsnog het pad weer af moesten.
300 meter verder aan de zelfde straat zat nog een camping, we wilden eigenlijk niet betalen voor een overnachting, en dat hoefde ook niet. Naast de camping was namelijk een parkeerplaats die was voorzien van een openbaar toilet en overdekte, beschutte picknicktafels, wilde konijntjes, veel meeuwen en een prachtig uitzicht op de zee. We hebben heerlijk gegeten en gekaart op de beschutte picknick tafels maar toen we de auto in gingen om te slapen merkten we dat het enorm was afgekoeld. We dachten slim te zijn door gewoon even lekker de auto aan te zetten en zo in ieder geval in de warmte te gaan slapen. We hadden gepland om de volgende dag naar Philip Island te gaan en dus wilden we vroeg weg.
We hebben die nacht heerlijk geslapen en na een goed ontbijt wilden we vertrekken. Maar we hadden 1 klein probleempje: de auto startte niet. We dachten al dat het de accu was, we hebben het gecheckt bij een voorbijganger en ja hoor, flat battery. Ons tweede kleine probleempje was dat het op zaterdag was en dat de organisatie bij wie we de auto hadden gehuurd dan zijn gesloten. We moesten dus de Australische ANWB bellen. Met onze telefoons ging dat niet echt vlotjes, dus hebben we gebruik gemaakt van de faciliteiten van de camping naast ons, en mochten we de telefoon van de receptioniste even gebruiken. Na anderhalf uur was die beste man er, en 3 minuten later was hij weer weg en konden wij ook de weg op.
Verder is de dag echt top geweest, Philip Island is per brug te bereiken en het 'eiland' heeft alles. We zijn begonnen in een koala park, en hebben daar koala's, walibi's (kleine kangoeroes) en heeeeel veel mooie soorten vogels gezien. Daarna een ronde in een ander park gelopen, daar hebben we op de koala's na dezelfde dieren gezien. Vervolgens een zwanenmeer met zwarte zwanen. Daarna door naar The Nobbies, waar zeehonden zouden zijn. Het enige wat wij daar gezien hebben zijn 1000000 meeuwen. (Jammer, maar voor de zeehonden gaan we nog wel een keer naar Ameland). De afsluiting was het aller tofste, de pinguïnparade. Dat is elke dag rond zonsondergang. Het gaat om de little pinguïn, en die wil eieren leggen. Dat moet op het vaste land, terwijl ze normaal alleen in de zee verblijven. Als de pinguïns overdag aan land zouden gaan, dan zouden er allemaal dieren zijn die hun zouden opeten. Als ze 's nachts aan land zouden gaan, dan zien ze niks. En dus moet het rond zonsondergang. De pinguïns spoelen dan in groepen aan, de grootte van de groep varieert van 10-100 en daarmee lopen ze over het strand de duinen in waar ze zich nestelen en dus hun eieren neerleggen. Dit was echt heel bijzonder en super grappig, hun naam: 'little pinguïn', geeft al aan dat ze niet groot zijn, maar ze zijn dus even groot als een zeemeeuw. En ze lopen ook echt als pinguïns, het is dus heel grappig om die in van die groepen over het strand te zien gaan.
Voor de volgende dag hadden we de welbekende Great Ocean Road gepland. Om 's ochtends niet te ver te hoeven rijden voordat we konden beginnen, hebben we vanaf Philip Island eerst nog anderhalf uur gereden en hebben we geslapen op een uitgestorven parkeerplaats (zonder uitzicht op zee) naast de sportvelden van Geelong (de Geelong cats, een enorm stadion). 'S ochtends vanaf 7u uur stroomde het echter vol met bezoekers. De meisjes hadden blijkbaar een toernooi want er waren erg veel meisjes teams. En dus was dat een beetje vreemd uit de auto stappen.
The Great Ocean Road was echter wel echt gaaf. De totale lengte is vrij lang, zo'n 200km. Waarvan het grootste deel pal naast de zee (oceaan). Op momenten dat we niet naast de zee reden, reden we echt door een dichtbegroeid bos. Het was echt heel tof. Het weer was goed, dus ook de foto's zijn goed gelukt (zie foto's). We hadden al weer twee dagen niet gedoucht, en trakteerden ons zelf weer op een campingbezoekje. Deze camping had zelfs een televisie ruimte, 's avonds konden we dus lekker met een bakje chips en een glaasje wijn op de bank tv kijken.
Voor onze 8e en tevens laatste nacht in de auto wilden we nog een keer vol genieten van 'onze auto' die toch een beetje als thuis was gaan voelen. We stonden in Altona, een plaatsje vlak bij Melbourne zodat we de volgende dag niet meer zover hoefden te rijden. Het zoeken van een geschikte parkeerplaats was vrij lastig. Maar we waren vroeg, dus we hadden alle tijd. Tegen een uur of 4 vonden we een mooie plaats, lekker aan zee, een boulevard, een muurtje waarop je kon zitten met uitzicht op zee en een heerlijk zonnetje. Ideaal, want 's middags waren we door een soort van hemel gereden, een drive in alcoholshop. Dat leek op de Mc Drive maar dan met alcohol. Best grappig, maar de prijzen waren er ook weer naar, dus hadden we beide een klein flesje (soort Bacardi Breezer). Dat flesje konden we nu mooi in het zonnetje opdrinken. Daarna wilden we pasta gaan maken op ons eigen brandertje. Alle dagen heeft hij het super gedaan, alleen de dag na Philip Island hebben we een pizza gehaald en verder hebben we steeds zelf gekookt. En ook nu ging het weer vrij vlotjes, het gehakt was gaar, paprika er door en ook de saus was warm. Alleen de pasta moest nog gekookt worden. Ondertussen had de zon plaats gemaakt voor wolken en wind, en was het gasflesje in ons brandertje aan het eind van zijn Latijn. Dus heel sneu maar deze laatste dag moesten we een nieuw gasflesje kopen. Bij de gewone supermarkt hadden ze het niet. Dus wij moesten voor dat gasflesje kilometers rijden, en dat ene gasflesje werden er 4, want ze verkochten ze alleen per 4. Beetje jammer dus. Maar we hebben toch ook de laatste keer nog heerlijk gegeten.
Het inleveren van de auto moest op een speciale plek in Melbourne. Een echte goede plattegrond hadden we niet, dus dachten we handig te zijn door in de bibliotheek even een afdruk van googlemaps te maken. Is gelukt en het heeft super geholpen. Maar dat even googlen zat er niet in, want voor je gebruik mocht maken van een computer moest je lid worden van de bibliotheek. Dus heel tof, ik ben lid van de bibliotheek in Altona =)
Voor degenen die zich afvragen met wie ik ook al weer reis. Femke, 21 jaar, net afgestudeerd, ze trekt 6 weken door Australië en heeft bij thuiskomst uitzicht op een vaste baan. Zo met zijn tweeën is het echt leuk. We kunnen het goed met elkaar vinden en hebben echt wel veel lol. Het is een goede keus om dit zo te doen. Met het inleveren van de auto kwam meteen een beetje een eind aan het samen reizen van Femke en mij. Het inleveren hebben we gedaan op 10 september, en 11 september vloog ik vanuit Melbourne naar Adelaide om daar een 10-daagse toer te gaan deelnemen die mij tot Alice Springs zal brengen. Femke vliegt 12 september naar Alice Springs, ze is echter al weg als ik daar aan kom. Dus dat is wel jammer.
Voor iedereen die nu denkt dat ik alleen maar vakantie vier: in Alice Springs ga ik opzoek naar werk so: don't be afraid!
Bye bye!
Liefs Alieke
-
11 September 2013 - 07:45
Trijntje:
Ha Alieke, wat een mooi en lang verhaal!
Ook Femke bedankt voor de fijne autoreis samen met Alieke! -
11 September 2013 - 07:45
Trijntje:
Ha Alieke, wat een mooi en lang verhaal!
Ook Femke bedankt voor de fijne autoreis samen met Alieke! -
11 September 2013 - 08:18
Alie Hekker:
super verhaal,wat al veel meegemaakt in zo,n korte tijd.
-
11 September 2013 - 08:22
Erna:
hey alieke,
wat leuk om je verhalen te lezen over je reis.
en handig dat het zo in de mailbox komt.
heel veel plezier nog!
groet, erna -
11 September 2013 - 08:52
Amanda:
Hey Nichtje,
Super verhalen!!!! Echt leuk om te lezen.
Ik denk dat er ook al post op je ligt te wachten bij je adres welke je door gegeven hebt :)
haha
Liefs Amanda -
11 September 2013 - 09:44
Martin Pastoor:
Haha geweldig Alieke! -
11 September 2013 - 11:33
Thalina:
heee Alieke.
Leuk verhaal.
wel lang maar had mooi de tijd op school
om te lezen.
Groetjess Thalina -
11 September 2013 - 14:22
Hermieke:
Hey Alieke,
Jeetje wat een avonturen al. Super dat je al die verhalen typt. Echt heel leuk om te lezen.
Have fun en op naar het volgende verhaal
groetjes Hermieke -
11 September 2013 - 14:28
Sophia Koster:
Hoi Alieke
Wat een avonturen heb je al beleeft, heel mooi, en zoveel bijzondere plekken al gezien, ik hoop dat je nog veel meer plezier en avonturen beleeft, en die dan ook met ons deelt, want het is mooi om dit allemaal te lezen
Groetjes Sophia
-
11 September 2013 - 14:55
Marieke:
Hey Alieke!
Leuk om weer wat van je te lezen. Ben wel al benieuwd naar de foto's! Heb je die ook nog ergens staan of is dat teveel gedoe? Veel plezier daar!
Groetjes Marieke -
11 September 2013 - 15:05
Hanneke:
Hee Alie,
Fijn dat je het zo na je zin hebt daar in Australie ! Eerlijk gezegd vind ik het ook tijd dat je gaat werken :P, haha grapje! Geniet er van en op naar je volgende berichtje...
Gr, Hanneke -
11 September 2013 - 16:09
Jeanette:
Hey Alieke,
Jij beleeft daar nogal wat. En zo te lezen vermaak je je daar prima. Veel plezier daar en op naar het volgend verhaal.
Groetjes Jeanette -
11 September 2013 - 16:23
Emiel Vos:
Klinkt mooi! Veel plezier nog daar! Groeten emiel -
11 September 2013 - 16:29
Margje:
Leuk dat je plezier hebt nu hopen dat je werk vind dat je aan staat groet -
11 September 2013 - 16:32
Anneke:
supper weer leuk om iets van je te horen en een belevenis van je te lezen -
11 September 2013 - 17:42
Ina:
Heerlijk Alieke, ik geniet met je mee!
Liefs, Ina -
11 September 2013 - 21:51
Jantinus:
Hey Alieke, wat leuk om je verhalen te lezen. Geniet ervan! Groetjes van ons. -
11 September 2013 - 22:04
Chris :
Mooi verhaal
-
11 September 2013 - 22:14
Ria:
Hoi Alieke,
Leuk leuk weer, en idd wordt het tijd voor verhalen over het werken ;). Nou het is je je gegund hoor, de wereld verkennen. Super hoor. -
11 September 2013 - 22:23
Jeanet:
Hey Lieke,
Ik geniet van je verhalen moet er heerlijk om lachen.. blijf lekker schrijven!!
-
12 September 2013 - 00:07
Richard:
Ga zo door met de verhalen ha ha
-
12 September 2013 - 06:40
Marisha:
He Aliek!
Moet je bij thuiskomst geen schrijfster worden naast je studie? Weer super leuk geschreven wat je hebt beleefd! Ik heb er soms zelfs beeld bij ;-).
Enjoy met je 10-daagse trip and good luck met het vinden van werk!!
Love from the US -
12 September 2013 - 08:47
Alfred En Marijke:
Hoi Alieke,
Leuk om te leze...n jouw verhalen. 't Zal wel ontzettend mooi zijn daar.
Nog heel veel plezier. Geniet er van!!
Succes met het zoeken naar werk.
Groetjes,
Alfred en Marijke -
12 September 2013 - 19:59
Bertin Koster:
Nou weer een avontuur beleeft. Mooie, ik wacht op de volgende, En werk ze
Bertin -
19 September 2013 - 12:50
Marijke:
Hey alieke
Mooi verhaal, je vermaakt je er prima zo te lezen.
Fotos zijn ook mooi.
Benieuwd naar je volgende verhaal en je fotos.
Geniet ervan.
Liefs marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
